Αρχική Βουλή Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας

0
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Τα απορρίμματα δεν είναι … σκουπίδια!

 Αυτό είναι μεν ένα λογοπαίγνιο και μια υπαρεπλουστευμένη διατύπωση, τη χρησιμοποιώ όμως και ξεκινώ με αυτήν, επειδή εκφράζει την ουσία της φιλοσοφίας που πρέπει να αναπτυχθεί γύρω από τα απορρίμματα. Περιγράφει τη νοοτροπία, με την οποία πρέπει να γαλουχήσουμε τις νέες γενιές, ώστε να γίνει κτήμα τους και  τρόπος ζωής, η ισχυρή περιβαλλοντική συνείδηση.

Πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε, πως κάθε τι που δε χρειαζόμαστε στο σπίτι, στο γραφείο, στην επιχείρηση, εξαφανίζεται με κάποιο μαγικό τρόπο, μόλις το πετάξουμε στον κάδο.

Οφείλουμε, άμεσα,  να συνειδητοποιήσουμε, πως τα κάθε λογής απόβλητά μας, αν δεν τα διαχειριστούμε σωστά, δεν εξαφανίζονται ποτέ και παραμένουν μαζί μας σε δημόσιους Χώρους Υγειονομικής Ταφής, σε αυτοσχέδιους Χώρους Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων (ΧΑΔΑ) και -ακόμη χειρότερα- σε δάση, ποτάμια, θάλασσες, στον αέρα που αναπνέουμε, ακόμα και στην τροφή μας.

Η ταφή, θα πρέπει να είναι η τελευταία λύση, αφού πρώτα εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες που η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει, για επαναχρησιμοποίηση, μετατροπή, επισκευή, ανακύκλωση, βιοδιάσπαση ή παραγωγή ενέργειας.

Εδώ και πολλά χρονιά προηγμένες χώρες ανά τον κόσμο, έχουν εφεύρει και υιοθετήσει δεκάδες τεχνολογίες και καλές πρακτικές, για την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων. Βασισμένες στην σύγχρονη θεώρηση, πως τα απορρίμματα μπορούν να είναι καύσιμο, ενέργεια, πρώτη ύλη και με αυτόν τον τρόπο οφείλουμε να τα διαχειριζόμαστε.

Την ίδια στιγμή στη χώρα μας τα στοιχεία είναι απογοητευτικά και τα βήματα βελτίωσης παραμένουν επί πολλά έτη, λίγα και νωθρά. Με Χώρους Υγειονομικής Ταφής να είναι κορεσμένοι και να αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις υγειονομικές βόμβες για τους τόπους εγκατάστασής τους και άλλους, να μην έχουν καν ακόμα χωροθετηθεί.

Όπως δυστυχώς συμβαίνει και στην Αχαΐα,  όπου με την ολιγωρία της προηγουμένης κυβέρνησης και την ασυνεννοησία τοπικών παραγόντων, μόλις πριν από λίγους μήνες καταφέραμε να έχουμε την σύσταση του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων.

Το νομοσχέδιο λοιπόν, που μετά από διεξοδική διαβούλευση και συζήτηση κρατάμε στα χέρια μας, στοχεύει στην αντιμετώπιση της οπισθοδρομικής αυτής κατάστασης και στην επιτάχυνση των ρυθμών της Ελληνικής Πολιτείας, όσον αφορά στην ανακύκλωση και στην κυκλική οικονομία.

Είναι ένα ακόμα σταθερό βήμα, προς την Πράσινη Μετάβαση, που αποτελεί κεντρική στόχευση και προεκλογική δέσμευση της Κυβέρνησής αυτής.

Και είναι ένα βήμα ουσιαστικό και όχι θεωρητικό, που θέτει σαφείς και αριθμητικούς στόχους και συγκεκριμένους χρονικούς ορίζοντες, για να πιέσει, αλλά και να κινητροδοτήσει την Κοινωνία των Πολιτών, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους ίδιους τους φορείς του Δημοσίου, να προχωρήσουν αποφασιστικά και γρήγορα προς το μέλλον.

Είναι ένα νομοσχέδιο με δεκάδες σημαντικές παρεμβάσεις, που προάγουν την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία, ρυθμίζουν ζητήματα στην αγορά ενέργειας και ενισχύουν την παραγωγή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ενώ εισάγουν και πολεοδομικές διατάξεις που θα δώσουν ώθηση στην Πράσινη Ανάπτυξη.

 

Ως προς το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου θα ήθελα να σταθώ κυρίως, σε δύο καινοτομίες τις οποίες εισάγει, όπως τα Κέντρα Δημιουργικής Επαναχρησιμοποίησης Υλικών και το Σύστημα «πληρώνω όσο πετάω», που θεωρώ πως σκιαγραφούν επακριβώς, το σκεπτικό και τη κατεύθυνση του νομοθετήματος αυτού.

Δομές όπως τα ΚΔΕΥ μπορούν να προωθήσουν πολύ αποτελεσματικά, την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων. Οι πρακτικές τους έχουν ήδη εφαρμοστεί άτυπα και κατά τόπους, είτε από πρωτοβουλίες ιδιωτών και συλλόγων, είτε από τις Τοπικές Αρχές. Ενδεικτικές δράσεις, η μεταποίηση ρούχων, προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας, η αποσυναρμολόγηση ηλεκτρικών συσκευών για χρήση των υλικών τους και η επαναχρησιμοποίηση, κατόπιν επεξεργασίας,  πλαστικού ή χαρτιού για άλλους σκοπούς.

Είναι όμως σε πιλοτικό επίπεδο και παρότι ευρηματικές και καινοτόμες δεν μπορούν να έχουν το κρίσιμο μέγεθος που χρειάζεται ώστε να κάνουν την διαφορά.

Η θεσμική λειτουργία των ΚΔΕΥ και η ένταξή τους στους Δήμους, προσφέρει αυτήν την απαραίτητη οργάνωση και δυναμική, ώστε η επαναχρησιμοποίηση να γίνει ένα από τα βασικά μέτρα πρόληψης, για την μείωση του όγκου των απορριμμάτων. Παράλληλα θα ενδυναμώνει τις έννοιες της ανακύκλωσης και της κυκλικής οικονομίας, στη συνείδηση των ενεργών πολιτών.

 

Η εφαρμογή του  «Πληρώνω όσο πετάω» είναι αντίστοιχα χαρακτηριστική, της νέας φιλοσοφίας που προσπαθούμε να διαμορφώσουμε. Μια φιλοσοφίας συνυπευθυνότητας και συνεργασίας Κράτους και Πολίτη. Ένα σύστημα που δίνει ευθύνη αλλά και κίνητρα στον πολίτη, για περισσότερη ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση, και που αυξάνοντας την διαλογή στην πηγή και μειώνοντας των όγκο των απορριμμάτων προς ταφή, διευκολύνει τις δημοτικές αρχές και αποσυμφορεί τους κατά τόπους Χώρους Υγειονομικής Ταφής.

Σε συνδυασμό και με την επέκταση και εκσυγχρονισμό του τέλους ταφής, το σύστημα επιστροφής χρημάτων από φιάλες μιας χρήσης και το υπόλοιπο πλέγμα ρυθμίσεων, δημιουργείται πράγματι, ένα συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο για την πρόληψη παραγωγής αποβλήτων, την αύξηση της ανακύκλωσης και τη μείωση της υγειονομικής ταφής.

 

Και είναι τουλάχιστον παράξενο, πώς όλοι εσείς που τόσα χρόνια βαυκαλίζεστε πως είστε περιβαλλοντικά οι «πιο ευαίσθητοι των ευαίσθητων», τίθεστε ενάντια σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο.

Πώς μπορείτε να αφήνεται για μία ακόμα φορά, την κομματική σας προδιάθεση για στείρα άρνηση, να σας κρατάει μακριά από την πρόοδο και την καινοτομία.

Προφανώς η κομματική σας συνείδηση, είναι ισχυρότερη από την Περιβαλλοντική…

Επιλογή σας, για την οποία θα κριθείτε.

Το νομοσχέδιο συμβάλει επίσης και στον στρατηγικό μας στόχο ενίσχυσης της παραγωγής Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και στην επίτευξη των στόχων του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα για το έτος 2030.

Σε μια χώρα ευλογημένη με αστείρευτο ήλιο και άνεμο, οφείλουμε να θέσουμε φιλόδοξους στόχους για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού μας μείγματος.

Γι’ αυτό, διαμορφώνουμε βήμα-βήμα, το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέψει την ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση των ΑΠΕ, καθώς και την καλύτερη παρακολούθηση και εποπτεία των αγορών.

Τέλος, με τις πολεοδομικές και χωροταξικές μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου, δίνεται ώθηση στην Πράσινη Ανάπτυξη, καθώς ολοκληρώνουμε το νομοθετικό πλαίσιο που θα μας επιτρέψει -μέσω και των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων-, να αποτρέψουμε την εκτός σχεδίου δόμηση και να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

 

Η Αειφόρος Χρήση των Πόρων, η Βιώσιμη Ανάπτυξη, η Ενεργειακή Αναβάθμιση, δεν είναι τεχνικοί, γενικόλογοι, περιγραφικοί ορισμοί.

Είναι ουσιώδεις πολιτικές που οφείλουμε άμεσα να εφαρμόσουμε, για να εξασφαλίσουμε το σταθερό μέλλον της Ελλάδας για τις επόμενες γενιές.

Είναι χαρακτηριστικό των προθέσεών μας, πως το 1/3 των πόρων από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», κατευθύνεται προς την Πράσινη Μετάβαση.

Προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να προετοιμάσουμε την χώρα, όπως ακριβώς κάνουμε με το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο και σας καλώ να υπερψηφίσετε.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ